Haveman Edelmetaal
Verdubbeling in aantal websitebezoekers en ingevulde offerteformulieren
Bekijk case
Danique
Mijn favoriete film is toch wel echt 1917. Deze film heb ik voor het eerst in de bioscoop bekeken en wat een ervaring was dat zeg. Er zijn een aantal aspecten die deze film zo goed maken en ik begin erbij dat het voelt alsof je écht met de hoofdpersoon meeloopt, waarbij de eerste 9 minuten bestaan uit 1 shot. Niet normaal toch! De cameraman die meerent, de camera op een drone plaatst, 100 meter verder weer aanpakt, weer een stuk rent en deze vervolgens doorgeeft aan iemand in een rijdend voertuig. Ook zit er een plot in de film die je niet ziet aankomen, waar ik groot fan van ben. Daarnaast is de storytelling zo goed geschreven, dat je pas in de laatste scene de voornaam van de hoofdpersoon te weten komt, terwijl je diegene al zo goed kent.
De slot-ren-scene is ook echt een highlight, het hoofdpersonage rent midden door een aanval, waarbij alles perfect getimed is, zodat hij precies door alle heisa heen kan rennen. Maar wat gebeurd er: hij valt. Hierdoor klopt de planning niet meer en botst hij tegen een figurant – cruciale fout, maar het resultaat is alleen maar realistischer. De acteur rent door en zet echt een scene neer met emotie. De film is gemaakt met passie en dat zie je. Ook een kijkje achter de schermen? Check it out:
Er is maar 1 artiest waar het over kan gaan: ABBA! Mijn liefde voor de muziek van ABBA is vroeg begonnen. Met het hele gezin ploften we regelmatig op de bank om Mamma Mia de film te kijken. Deze momenten zijn echt een van mijn leukste jeugdherinneringen, waardoor de muziek van ABBA eigenlijk een soort feel-good en comfort nummers zijn geworden. Hoor ik ABBA, dan ben je mijn aandacht ook direct kwijt en zal je me niet meer stil zien zitten. Hoewel ABBA me dus altijd blij maakt, is het niet het beste middel om gefocussed te werken ;).
Dans je met me mee?
Het meest onder de indruk ben ik geweest van Madeira en Noorwegen. De natuur hier is prachtig en je kijkt je ogen echt uit. Maar het land waar ik ieder jaar weer naartoe zou willen is toch echt wel Italië. Het weer, de mensen, het eten, de overheerlijke wijn, de pitoreske stadjes, de heuvels en de natuur. Het heeft alles om helemaal tot rust te komen. Daarnaast hou ik gewoon heel erg van een goed glas wijn en heerlijk eten – laten ze dat nou net zo goed kunnen in Italië.
Er zijn zoveel leuke dingen om te doen, dat ik er niet maar 1 kan kiezen. Ik ben het laatste jaar fan geworden van koken (waarbij ik een eigen kookaccount ben begonnen), heb ik leren fotograferen, heb altijd veel getekend, teksten geschreven in diverse vormen (liedjes, boeken en gedichten), ik geniet ook altijd van een goede wandeling (in een mooie omgeving), houd van het voeren van goede gesprekken en als ik ergens blij van word is het wel shoppen – het liefst met een vriendin of familie!
Nu zijn er nog zoveel hobby’s die ik nog wil gaan ontdekken en skills die ik wil leren. Hier een paar nieuwe bezigheden die ik de komende jaren ga uitproberen: zingen, piano spelen, skiën, varen en me verdiepen in psychologie, een kookboek maken en zelf kleding ontwerpen!
Van mijn 10e tot en met mijn 14e heb ik meegedaan aan de jeugdronde in Roosendaal. Dit is 1 week in het jaar waarbij je met diverse teams van jongeren door Nederland en België gaat fietsen. Je fietst iedere dag zo’n 40 tot 50 kilometer en stopt halverwege op locatie om een spel te doen. Dit verschilt van een veldrit tot een race en behendigheidsparcours – allemaal op de fiets. Tijdens de jeugdronde kon je individuele of teamprestaties neerzetten en in de avonden werden de dagprijzen uitgereikt – inclusief gele petten, bolletjes of blauwe truien en bekers. Nog steeds zie ik fietsen als moment van ontspanning en zal je me in de zomer zeker door de weilanden zien sjeezen met een picknickmand achterop!
31’en of black stories. Twee hele verschillende spellen maar wat geniet ik van een spelltjes-avond met vrienden of familie. 31’en is vanuit vroeger een van mijn favorieten. Als klein meisje speelden we bij opa en oma áltijd 31’en – met echt geld als inzet uit oma’s spaarpot (geen zorgen – 15 cent per persoon). Dit was het moment om strategisch na te denken, de andere spelers in de gaten te houden, herinneringen op te halen en vooral heel hard te lachen. Blijft een favorietje dus.
Maar ook heb ik black stories ontdekt. Een spel waarin je een situatie uitgelegd krijgt, waarbij je de context moet raden en door middel van het stellen van de juiste vragen moet achterhalen wat er gebeurd is. Ook een nadenk spelletje dus! En het leukste van dit spel is dat je niet tegen elkaar speelt, maar met elkaar.
